27 januari 2011

Tien jaar alweer

Eind januari 2001 begon het erg slecht te gaan met mijn moeder. Geheugenverlies, omkering van het dag- en nachtritme, bewegingsstoornissen en noem maar op. Ik bedacht me toen: "Als ik nog iets van de familie te weten wil komen, dan moet het nu gebeuren". En de eerste wankele schreden op het pad van de genealogie werden gezet.
Te beginnen met de bekende bronnen dicht bij huis (trouwboekje, fotoalbums, knipsels, praten met familie) en daarna voorzichtig de archieven in.


Het geheugen van mijn moeder bleek al vol gaten te zitten en naarmate de weken vorderden werd dat steeds duidelijker merkbaar. Fragmentarische stukjes familiehistorie kreeg ik, al dan niet correct, waar ik dan een compleet plaatje van moest maken. Dat viel niet mee, maar het zorgde wel voor een extra "drive" achter mijn onderzoek. Ik moest en zou weten hoe de vork in de steel zat.
In mijn oude zakagenda van 2001 vond ik een handgeschreven dagpas van - toen nog - het Gemeentearchief van Amsterdam. Daar heb ik heel wat voetstappen liggen, eerst op de oude lokatie aan de Amsteldijk, later in de nieuwe vestiging aan de Vijzelstraat. Maar de eerste archiefbezoeken blijven je het meeste bij. Zoals de tocht naar Soest, waar mijn overgrootvader was overleden. In Soest moest je vooraf bellen voor een afspraak en daar kreeg ik meteen een cursus microfichelezer bedienen. Een monster van een apparaat, met geheel eigen gedragingen, vooral waar het ging om de instelling van helderheid en contrast. Gelukkig zaten er ook twee heren die al veel langer met de Canon hadden gewerkt en zij hebben me perfect door het hele proces geloodst. Jongens, wat was ik blij met mijn eerste geprinte akte.
Niet wetende, dat ik die informatie tien jaar later gewoon vanuit de bureaustoel op het scherm zou kunnen brengen.
Inmiddels ben ik dus die tien jaar verder en heb ik de meeste (voormalige rijks-) archieven van het land al bezocht. Alleen Middelburg en Assen nog niet, omdat ik daar nog geen directe familie heb mogen ontdekken. Maar wie weet, komt dat nog.

1 opmerking:

Jacoba zei

Hallo Richard,
Je blog vond ik omdat ik op Google een apestaartje zocht. De foto van je post over apestaartjes vond ik interessant en zo vond ik je blog.
Onze eigen geschiedenissen zijn zo razend interessant. Als ik op mijn 15e geweten had dat ik nu vandaag mijn familiehistorie zo interessant had gevonden, had ik HEEL VEEL vragen gesteld!
Fantastisch dat je dit speurwerk doet en op een blog plaatst. Ik ben je gaan volgen en moet nog eens stevig gaan lezen op je blog.
Succes!
Jacoba